SUMIENIE.

Tablica na ścianie „Kościółka” – „Polsce najbardziej potrzeba ludzi sumienia”.

Kształtowanie i formowanie sumienia jest zadaniem na całe życie. Kiedy myślimy o sumieniu, to powinniśmy zwrócić uwagę na znaczenie prawdy w naszym postępowaniu.

Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że sumienie „jest sądem rozumu, przez który osoba ludzka rozpoznaje jakość moralną konkretnego czynu, który zamierza wykonać, który właśnie dokonuje, lub którego dokonała. Człowiek we wszystkim tym, co mówi i co czyni, powinien wiernie iść za tym, o czym wie, że jest słuszne i prawe” (n.1778).

Sami bardzo cenimy sobie u innych ludzi to, że kierują się prawdą, są prawi i uczciwi w relacjach z innymi. Żeby nie popełnić błędu moralnego, człowiek powinien kontrolować swoje sumienie, a może to uczynić odnosząc swoje życie i postępowanie do prawa Bożego, bo ono jest obiektywnym kryterium dobra i zła moralnego.

Wśród środków kształtowania sumienia są: właściwe wychowanie od wczesnych lat życia, systematyczna praca nad sobą, poznanie samego siebie, zastanawianie się nad swoimi czynami, praktykowanie codziennego rachunku sumienia, słuchanie Słowa Bożego, modlitwa, korzystanie z sakramentów Eucharystii i pokuty, i wreszcie świadectwo życia chrześcijańskiego.

(na podstawie art. ks. Mariusza Frukacza – „Niedziela” nr 8/21.II.2021)

.

***

.

CIĄGLE TRZEBA BUDOWAĆ ŻYCIE LUDZI NA DOBRZE UFORMOWANYM SUMIENIU

.

***

.

NIEKSZTAŁCENIE DOBREGO SUMIENIA NALEŻY DO NAJWIĘKSZYCH NIESZCZĘŚĆ LUDZKOŚCI

.

 K. Rozenbaiger