„Prawda zawsze ludzi jednoczy i zespala”
ROZMOWA Z PANEM STANISŁAWEM KOCZWARĄ – INTERNOWANYM
W CZASIE STANU WOJENNEGO
Polsce po II wojnie światowej został narzucony system socjalistyczny, który oznaczał podporządkowanie wszelkich form działalności organizacji społecznych, kulturalnych oraz gospodarczych, jednej partii – Polskiej Partii Robotniczej. Reakcja na totalitarne i nieudolne rządy to protesty społeczne (lata 1956,1968,1976), które kończyły się rozwiązaniami siłowymi. Robotnicy po raz kolejny zaczęli upominać się o swoje prawa w 1980r, punktem kulminacyjnym był strajk na Wybrzeżu. Masowe niezadowolenie po prawie dwutygodniowych negocjacjach przyniosło efekt – 31 sierpnia 1980r. został podpisane porozumienie z władzą (21 post u lato w-pierwszy dotyczył akceptacji niezależnych od partii i pracodawców związków zawodowych)1.
W dniu 15.XI. b.r. o godz. 12 w kościele p.w. św. Stanisława (Kościółku) odprawiona została Msza Św. w intencji zmarłych członków jasielskiego NSZZ Solidarność. We mszy uczestniczyli obecni i byli członkowie Solidarności, rodziny i znajomi zmarłych członków, oraz licznie zebrani wierni.
Homilię wygłosił były kapelan jasielskiej Solidarności ks. dr Stanisław Marczak.
Poniżej zamieszczamy nieautoryzowany tekst wygłoszonej homilii.
ROK 2015 ROKIEM ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II
JESTEŚMY MU TO WINNI !
Dobiega końca Rok Św. Jana Pawła II. Czas na krótką refleksję.
Jest początek kwietnia 2005 roku. W Jaśle tak jak w całej Polsce mieszkańcy trwają na modlitwie. Łączy nas wspólnota przeżywanej straty, a nade wszystko szczera miłość do tego, który odszedł. Tyle lat byliśmy pod opieką naszego papieża. To przecież On 16 października 2000 r. został Honorowym Obywatelem Miasta Jasła. Wtedy wszystko było spontaniczne i szczere: modlitwy, łzy, zapalone znicze. Jak myśmy Go wtedy kochali !
Jan Paweł II przybywał do swojego narodu niczym prorok. Słuchaliśmy Jego nauki. Co nam z tego zostało ? A zaczęło się od Jego prorockiego wołania na Placu Zwycięstwa w Warszawie: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, Tej ziemi”. I stało się ! Papieskie nauczanie, które Ojciec Święty nam zostawił jako testament i świadectwo wiary w Boga i miłość do Matki Kościoła.
Wreszcie ostatnia pielgrzymka do Ojczyzny i Eucharystia sprawowana w Krakowie – Łagiewnikach i wołania o miłosierdzie na ostatnie czasy i ojcowski testament „byśmy mieli wyobraźnię miłosierdzia”. Tak było. Co ja na to ? Na wszystkie pytania muszę sobie sam odpowiedzieć: Czy ja wierzę w Boga ? Czy dostrzegam niedorzeczność powiedzenia: Jestem wierzącym, ale niepraktykującym ? Czy ja nie mam swoich bożków ? Czy przeczytałem chociaż jedną encyklikę ? Co dla mnie znaczy wolność, demokracja, tolerancja, kompromis ? Jak postrzegam miejsce krzyża ? Czy jestem człowiekiem, który nie wstydzi się wyznawać Imię Boga publicznie ? Czy wiem, że opuszczenie niedzielnej Mszy Św. jest grzechem ? Podobnie jak robienie zakupów w niedziele i święta. Co dla mnie znaczy wierność małżeńska i więź rodzinna ? Czy moja rodzina jest Bogiem silna ? Czy dom mojego życia jest zbudowany na Skale, na Chrystusie ? Czy wierzę, że przed Bogiem trzeba będzie zdać sprawę z każdego słowa ?Czy jestem pewny, że „nie zabijaj” znaczy nikogo i nigdy ?
Do pełnych odpowiedzi posłuż się nauką Św. Jana Pawła II. Katechezy wygłoszone w czasie pielgrzymek do Ojczyzny to coś najlepszego co Papież Polak mógł przekazać swoim rodakom. Najwyższy czas, aby na nowo je odkryć, przeczytać, przemyśleć i przyjąć jak testament. JESTEŚMY MU TO WINNI …
Opracował Kazimierz Rozenbeiger
WSZYSTKIE PRZEMÓWIENIA I HOMILIE JANA PAWŁA II WYGŁOSZONE PODCZAS PIELGRZYMEK DO POLSKI ZNAJDZIESZ NA STRONIE:
Środowiskowy Dom Samopomocy w Brzostku
