O patriotyzmie wśród młodzieży

.

Przed wiekami był niemalże chlebem powszednim. Czym jest teraz? Patriotyzm, bo o nim mowa, nadal budzi w ludziach sprzeczne emocje, chociaż ostatnio państwo kładzie duży nacisk na wychowywanie młodzieży w jego duchu. Jednak myślę, że to jedynie dodatkowe środki, bo według mnie i tak każdy ma w sobie „to coś”, co ciągnie go ku Polsce, ku jej tradycji i historii. Patriotyzm jest w nas zakorzeniony, a my podświadomie splatamy jeszcze bardziej nici łączące nas z tym krajem.

Oczywiście można by tutaj napisać artykuł pełen patosu, wzniosłych słów i ciężkiej treści, motywujący i zawstydzający jednocześnie. Można by, bo czemu nie, napisać także artykuł patriotyzm krytykujący. Ale to nie moje zadanie. Postaram się skupić na tym, jak do patriotyzmu „podchodzi” młodzież, o swoje stanowisko na temat patriotyzmu zapytałam także kilkoro nauczycieli z naszego liceum, W tym celu przeprowadziłam anonimową ankietę wśród klas I i II „a” oraz wśród nauczycieli. Zagadnienia były następujące: „Co Cię definiuje jako patriotę?”, „Polska to dla Ciebie…” oraz „Czy uważasz, że obecnie patriotyzm jest potrzebny, czy można z niego zrezygnować?”

Jak prezentowały się odpowiedzi? Na pierwsze pytanie („Co Cię definiuje jako patriotę?”) w klasie I a dominowały odpowiedzi: miłość do kraju, gotowość do obrony kraju (tak odpowiedziało po 7 osób) oraz dbanie o dobro kraju (to by la odpowiedź 4 osób). Klasa II a natomiast uznała, że ich jako patriotów definiuje kibicowanie Polakom oraz pamięć o świętach narodowych (tak odpowiedziało po 10 osób), a także szacunek do Polski (ta kwestia zdobyła 5 głosów). Wśród nauczycieli dominowały takie odpowiedzi jak udział w obchodach świąt narodowych, szacunek do Polski oraz realizacja hasła „Bóg – Honor – Ojczyzna”.

Drugie zagadnienie (..Polska to dla Ciebie…) przyniosło trochę mniej zróżnicowane odpowiedzi. Dla klasy I a Polska to przede wszystkim ojczyzna (9 głosów), piękny kraj (8 głosów) oraz azyl (4 glosy), dla klasy II a natomiast jest ona domem (15 głosów), ojczyzną (10 głosów) i krajem zamieszkania (8 głosów). Wśród nauczycieli najczęściej pojawiającymi się odpowiedziami były: ojczyzna, piękny kraj oraz kraj, w którym czuję się dobrze.

Przy trzecim zagadnieniu postanowiłam połączyć ogół odpowiedzi, co dało mi 76% osób uważających patriotyzm za potrzebny oraz 24% osób stwierdzających, że można z niego zrezygnować. Ci pierwsi w większości motywowali to faktem, że bez patriotów Polska zginie, ci drudzy zaś uważali, że patriotyzmu już tak właściwie nie ma. Nie do mnie należy roztrząsanie tego. którzy z nich mają rację. Moim zadaniem jest jedynie czysta analiza faktów.

Wydaje mi się, że istotnie dużo osób podświadomie podpina się pod patriotyzm, na co wskazuje nazywanie Polski domem i azylem, miejscem, w którym czują się dobrze. Dla nich nasza ojczyzna jest punktem zaczepienia, miejscem, z którym się łączą i utożsamiają. A osoby, które uważają, że patriotyzmu nie ma, chyba straciły wiarę w nasz kraj. Patrząc ich oczami również mogę dostrzec np. osoby afiszujące się patriotycznymi koszulkami tylko dlatego, że to modne. Tu nie można dzielić ludzi na tych, którzy rację mają i tych. którzy jej nie mają, tak samo jak nie można dzielić ludzi ze względu na religię poprzez pryzmat naszej, którą uważamy za najlepszą. Myślę jednak, że patriotyzm przez najbliższe lata wciąż będzie żywy. Tutaj, w Kołaczycach, będzie go ożywiało między innymi nasze Liceum, uczestnicząc w świętach narodowych, szanując Polskę i dbając o przekazywanie tej wartości dalej. A to nie tylko śpiewanie hymnów, salutowanie przed sztandarem czy walczenie za kraj, jak niektórzy myślą. To po prostu codzienne życie, szacunek dla pracy, ludzi biednych i bogatych, sumienne wykonywanie obowiązków i życie w zgodzie z zasadami moralnymi i własnym sumieniem. To także bycie w porządku wobec siebie i innych ludzi, a co za tym idzie i państwa. Może więc i dla części osób patriotyzm umarł albo nigdy go nie było, ale dopóki są osoby w niego wierzące, to Polska będzie stawała się z roku na rok lepszym krajem. To prognoza dosyć optymistyczna, ale moim zdaniem warto się jej trzymać.

Jeszcze Polska nie umarła, póki my żyjemy…

Katarzyna Sypień

 

Strefa Młodych – Numer 10 – Grudzien 2016 – Liceum Ogólnokształcące w Kołaczycach

PATRIOTYZM (wstęp do dyskusji)

 

 Ojczyzna, to wspólnota rodzimej kultury, jej dzieje, historia.

To bogactwo językowe, bogactwo sztuki i kultury, to jej religia i obyczaje.

(Bł. ks. Jerzy Popiełuszko)

 

Teoretycznie, słownikowo wiemy, iż patriotyzm polega na tym, że każdy obywatel, nie tylko żołnierz, ma obowiązek chronić swoją Ojczyznę w momencie zagrożenia jej niepodległości i suwerenności. Ma dbać o dobro i interesy naszego państwa.

Potocznie słowo „patriotyzm” ma wiele różnych treści i nie jest kojarzone w sposób jednoznaczny.

Co Polacy sądzą na temat patriotyzmu ? Dla większości oznacza miłość do Ojczyzny, dumę z kraju, znajomość historii Polski, szacunek dla symboli narodowych, szacunek dla polskiej tradycji.

Niestety, dla wielu patriotyzm pozostaje tylko słowem, które nie oznacza nic głębszego. Twierdzą, że nie można kochać Ojczyzny, w której trudno znaleźć pracę, w której czeka się nawet po kilkanaście miesięcy w kolejce do lekarza specjalisty. Narzekają na niskie zarobki, wysokie podatki, a rządzących traktują jako kłamców. Uważają, że wywieszenie flagi narodowej, uroczystości państwowe, hymn narodowy, to tylko atrybuty polskości.

Jaką postawą powinien wyróżniać się obywatel ?

Współczesny patriota to człowiek prawy, honorowy, postępujący zgodnie ze swoim sumieniem, a jednocześnie dbający o dobre imię Ojczyzny, szanujący jej symbole i aktywnie uczestniczący w jej życiu. Dzisiejszy patriota  to człowiek szanujący swój język i znający swoje dziedzictwo. Patriotyzm to szacunek dla polskiej ziemi. Każdy może sięgać po polskie towary i wspierać polskie firmy. Możemy też nie propagować świąt, które nadeszły z Zachodu i wytrwale uczyć się historii czy geografii. Jest bardzo wiele do zrobienia w zakresie sprawiedliwości społecznej, zadbać o moralność zachowań. Starać się pomagać tym, którzy rządzą, bo szlachetne rządy, demokratyczna władza i sprawiedliwe sądy mogą być podstawą rozwoju naszej Ojczyzny.

Niektórzy „postępowi” próbują przekonywać, że patriotyzm jest przeżytkiem i odchodzi do historii. My musimy prezentować odmienne stanowisko. Wyjść, zwłaszcza do ludzi młodych i wykazywać, że słowo „patriotyzm” nie traci swojego znaczenia. Mówmy wiele o regionalnym patriotyzmie, o lokalnych ojczyznach, a zwłaszcza o roli rodziny.

Ciągle aktualne są słowa Jana Pawła II z pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny: „Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością, taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym. Abyście  nigdy nie zwątpili i nie znużyli się i nie zniechęcali. Abyście sami nie podcinali tych korzeni, z których wyrastamy”.

 

Opracował Kazimierz Rozenbeiger

 

Episkopat Polski opublikował dokument pt.: ”CHRZEŚCIJAŃSKI KSZTAŁT PATRIOTYZMU”, który jest odpowiedzią na ożywienie postaw patriotycznych i poczucia tożsamości narodowej. Kościelne rozumienie patriotyzmu ma charakter uniwersalny. Dlatego też dokument powinien być inspirujący dla każdego, kto uważa się za patriotę.

Otwiera się tu, zdaniem Kościoła, pole dla działania rodzin, szkół, samorządowców i stowarzyszeń. Wszyscy są odpowiedzialni za kształtowanie w duchu patriotyzmu przede wszystkim młodzieży.

Członkowie Stowarzyszenia „Solidarni w Jaśle” czują się odpowiedzialni za ten proces. Nawiążemy ściślejszy kontakt ze szkołami w Jaśle i okolicy.

 (Zarząd)

 

Warto przeczytać :

 

Chrześcijański kształt patriotyzmu – Dokument Konferencji Episkopatu Polski