„Prawda zawsze ludzi jednoczy i zespala”
ROZMOWA Z PANEM STANISŁAWEM KOCZWARĄ – INTERNOWANYM
W CZASIE STANU WOJENNEGO
Polsce po II wojnie światowej został narzucony system socjalistyczny, który oznaczał podporządkowanie wszelkich form działalności organizacji społecznych, kulturalnych oraz gospodarczych, jednej partii – Polskiej Partii Robotniczej. Reakcja na totalitarne i nieudolne rządy to protesty społeczne (lata 1956,1968,1976), które kończyły się rozwiązaniami siłowymi. Robotnicy po raz kolejny zaczęli upominać się o swoje prawa w 1980r, punktem kulminacyjnym był strajk na Wybrzeżu. Masowe niezadowolenie po prawie dwutygodniowych negocjacjach przyniosło efekt – 31 sierpnia 1980r. został podpisane porozumienie z władzą (21 post u lato w-pierwszy dotyczył akceptacji niezależnych od partii i pracodawców związków zawodowych)1.
W dniu 15.XI. b.r. o godz. 12 w kościele p.w. św. Stanisława (Kościółku) odprawiona została Msza Św. w intencji zmarłych członków jasielskiego NSZZ Solidarność. We mszy uczestniczyli obecni i byli członkowie Solidarności, rodziny i znajomi zmarłych członków, oraz licznie zebrani wierni.
Homilię wygłosił były kapelan jasielskiej Solidarności ks. dr Stanisław Marczak.
Poniżej zamieszczamy nieautoryzowany tekst wygłoszonej homilii.
ROK 2015 ROKIEM ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II
JESTEŚMY MU TO WINNI !
Dobiega końca Rok Św. Jana Pawła II. Czas na krótką refleksję.
Jest początek kwietnia 2005 roku. W Jaśle tak jak w całej Polsce mieszkańcy trwają na modlitwie. Łączy nas wspólnota przeżywanej straty, a nade wszystko szczera miłość do tego, który odszedł. Tyle lat byliśmy pod opieką naszego papieża. To przecież On 16 października 2000 r. został Honorowym Obywatelem Miasta Jasła. Wtedy wszystko było spontaniczne i szczere: modlitwy, łzy, zapalone znicze. Jak myśmy Go wtedy kochali !
Jan Paweł II przybywał do swojego narodu niczym prorok. Słuchaliśmy Jego nauki. Co nam z tego zostało ? A zaczęło się od Jego prorockiego wołania na Placu Zwycięstwa w Warszawie: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, Tej ziemi”. I stało się ! Papieskie nauczanie, które Ojciec Święty nam zostawił jako testament i świadectwo wiary w Boga i miłość do Matki Kościoła.
Wreszcie ostatnia pielgrzymka do Ojczyzny i Eucharystia sprawowana w Krakowie – Łagiewnikach i wołania o miłosierdzie na ostatnie czasy i ojcowski testament „byśmy mieli wyobraźnię miłosierdzia”. Tak było. Co ja na to ? Na wszystkie pytania muszę sobie sam odpowiedzieć: Czy ja wierzę w Boga ? Czy dostrzegam niedorzeczność powiedzenia: Jestem wierzącym, ale niepraktykującym ? Czy ja nie mam swoich bożków ? Czy przeczytałem chociaż jedną encyklikę ? Co dla mnie znaczy wolność, demokracja, tolerancja, kompromis ? Jak postrzegam miejsce krzyża ? Czy jestem człowiekiem, który nie wstydzi się wyznawać Imię Boga publicznie ? Czy wiem, że opuszczenie niedzielnej Mszy Św. jest grzechem ? Podobnie jak robienie zakupów w niedziele i święta. Co dla mnie znaczy wierność małżeńska i więź rodzinna ? Czy moja rodzina jest Bogiem silna ? Czy dom mojego życia jest zbudowany na Skale, na Chrystusie ? Czy wierzę, że przed Bogiem trzeba będzie zdać sprawę z każdego słowa ?Czy jestem pewny, że „nie zabijaj” znaczy nikogo i nigdy ?
Do pełnych odpowiedzi posłuż się nauką Św. Jana Pawła II. Katechezy wygłoszone w czasie pielgrzymek do Ojczyzny to coś najlepszego co Papież Polak mógł przekazać swoim rodakom. Najwyższy czas, aby na nowo je odkryć, przeczytać, przemyśleć i przyjąć jak testament. JESTEŚMY MU TO WINNI …
Opracował Kazimierz Rozenbeiger
WSZYSTKIE PRZEMÓWIENIA I HOMILIE JANA PAWŁA II WYGŁOSZONE PODCZAS PIELGRZYMEK DO POLSKI ZNAJDZIESZ NA STRONIE:
Środowiskowy Dom Samopomocy w BrzostkuStowarzyszenie Solidarni w Jaśle zaprasza na Mszę św. w intencji zmarłych członków jasielskiej NSZZ Solidarność, która zostanie odprawiona dnia 15.11.2015 (niedziela) o godz. 12:00 w kościele pw. św. Stanisława w Jaśle.
. Spieszmy się kochać ludzi. Tak prędko odchodzą.
ROK 2015 ROKIEM ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II
22 maja 1995 r. w Skoczowie Jan Paweł II wygłosił homilię o sumieniu. Od tej chwili minęło dwadzieścia lat, ale konieczne wydaje się przypomnienie niektórych fragmentów, aby postawić sobie pytanie: Czy jesteśmy ludźmi sumienia?
Nasza Ojczyzna stoi dzisiaj przed wieloma trudnymi problemami społecznymi, gospodarczymi, także politycznymi. Trzeba je rozwiązywać mądrze i wytrwale. Jednak najbardziej podstawowym problemem pozostaje sprawa ładu moralnego. Ten ład jest fundamentem życia każdego człowieka i każdego społeczeństwa. Dlatego Polska woła dzisiaj nade wszystko o ludzi sumienia! Być człowiekiem sumienia, to znaczy przede wszystkim w każdej sytuacji swojego sumienia słuchać i jego głosu w sobie nie zagłuszać, choć jest on nieraz trudny i wymagający; to znaczy angażować się w dobro i pomnażać je w sobie i wokół siebie, a także nie godzić się nigdy na zło, w myśl słów św. Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. (Rz 12,21). Być człowiekiem sumienia to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków, ciągle na nowo się nawracać. Być człowiekiem sumienia, to znaczy angażować się w budowanie królestwa Bożego: królestwa prawdy i życia, sprawiedliwości, miłości i pokoju, w naszych rodzinach, w społeczeństwie, w którym żyjemy i w całej Ojczyźnie; to znaczy także podejmować odważnie odpowiedzialność za sprawy publiczne; troszczyć się o dobro wspólne, nie zamykać oczu na biedę i potrzeby bliźnich w duchu ewangelicznej solidarności: „Jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2). Nasz wiek XX był okresem szczególnych gwałtów zadanych ludzkiemu sumieniu. W imię totalitarnych ideologii miliony ludzi zmuszano do działań niezgodnych z ich najgłębszymi przekonaniami. Pamiętamy ten okres zniewolenia sumień, okres pogardy dla wolności człowieka, cierpień tylu niewinnych ludzi, którzy własnym przekonaniom postanowili być wierni. O tamtych czasach, czasach wielkiej próby sumień, trzeba pamiętać, gdyż są one dla nas stale aktualną przestrogą i wezwaniem do czujności: aby sumienia Polaków nie uległy demoralizacji, aby nie poddały się prądom moralnego permisywizmu, aby umiały odkryć wyzwalający charakter wskazań Ewangelii i Bożych przykazań.
Wbrew pozorom, praw sumienia trzeba bronić także dzisiaj. Pod hasłami tolerancji w życiu publicznym i w środkach masowego przekazu szerzy się wielka, może coraz większa nietolerancja. Odczuwają to boleśnie ludzie wierzący. Zauważa się tendencje do spychania ich na margines życia społecznego, ośmiesza się i wyszydza to, co dla nich stanowi nieraz największą świętość. Te formy powracającej dyskryminacji budzą niepokój i muszą dawać wiele do myślenia. CZAS PRÓBY POLSKICH SUMIEŃ TRWA- MUSICIE BYĆ MOCNI W WIERZE!
Dziś, kiedy zmagacie się o przyszły kształt życia społecznego i państwowego, pamiętajcie, iż zależy on przede wszystkim od tego, jaki będzie człowiek – jakie będzie jego sumienie.
Opracował Kazimierz Rozenbeiger
Mija 35 lat od czasu, gdy w Jaśle powstały pierwsze komisje „Solidarności”.
Uroczystości rocznicowe w dniu 18.10.2015 r. rozpoczęła Msza św. sprawowano w kościele p.w. Św. Stanisława w Jaśle o godz. 18. Mszę odprawili w koncelebrze: ks. Tadeusz Paszek – proboszcz parafii, ks. Krzysztof Mijal – kapelan podkarpackiej Solidarności, oraz ks. dr Stanisław Marczak – były kapelan jasielskiej Solidarności. Na Mszę św. przybyli licznie Jaślanie związani z Solidarnością, poczty sztandarowe, oraz przedstawiciele władz samorządowych miasta, powiatu i województwa. Kazanie wygłosił ks. dr Stanisław Marczak (tekst kazania zamieszczamy poniżej).
Po Mszy św. delegacje samorządowe, związkowe i naszego Stowarzyszenia złożyły kwiaty i zapaliły znicze pod tablicą poświęconą bł. ks. Jerzemu Popiełuszce.
Dalsza część uroczystości (konferencja) odbyła się w Sali budynku Exalo Drilling S.A. przy ul Asnyka.
SIŁA SOLIDARNOŚCI
Przez 35 lat swojego funkcjonowania „Solidarność” wywarła ogromny wpływ na całokształt życia społeczno – politycznego w Polsce.
Jasielska „Solidarność” włączyła się w ten ogólnokrajowy bunt przeciw władzy komunistycznej w październiku 1980 r. Do czasu I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” we wrześniu 1981 r. do Związku należało ok. 9,5 min członków. Ta potężna siła dała społeczeństwu pierwszą lekcję demokracji. Wybrani przedstawiciele potrafili nie tylko stawić żądania, ale i tworzyć program reform. Niestety stan wojenny zdławił siłą ten wspaniały ruch. Reaktywowany w 1989 r. Związek miał już tylko ok. 2,3 min członków i zaczęły się problemy, bo był wykorzystywany jako parasol ochronny nad liberalnymi reformami ekonomicznymi. Narastało wiele negatywnych zjawisk: uwłaszczanie się nomenklatury na majątku państwowym, wyprzedawanie za bezcen przedsiębiorstw kapitałowi zagranicznemu, który najczęściej je likwidował, co powodowało utratę miejsc pracy, niskie płace, nieefektywna służba zdrowia itd. Po okresie rządów SLD w latach 1993 – 1997 „Solidarność” miała znowu szansę na wdrożenie reform. Zbudowała koalicję partii jako Akcja Wyborcza „Solidarność”. Wiele z opracowanych programów mogło istotnie zmienić oblicze kraju. Jednak nie nastąpiły istotne zmiany. Przede wszystkim dlatego, że AWS weszła w niekorzystną koalicję z liberalną Unią Wolności, a prezydent A. Kwaśniewski zawetował aż 28 kluczowych ustaw. W związku z tym bilans dokonań AWS – u okazał się niewielki, a porażka zbyt oczywista.
Spotkanie związkowców z Ojcem Świętym Janem Pawłem 11 w czasie pielgrzymki do Rzymu w 2003 r. zaowocowało przesłaniem Papieża Polaka, aby Związek wrócił do swoich korzeni. Należy tutaj zacytować te wiekopomne słowa: „Solidarność”, wkraczając na pewnym etapie w świat polityki i podejmując odpowiedzialność za rządzenie krajem, siłą rzeczy musiała zrezygnować z obrony interesów pracowników w wielu sektorach życia ekonomicznego i publicznego. Niech mi będzie wolno powiedzieć, że dziś „Solidarność”, jeśli prawdziwie pragnie służyć narodowi, winna wrócić do swoich korzeni, do ideałów jakie przyświecały jej jako związkowi zawodowemu. Władza przechodzi z rąk do rąk, a robotnicy, rolnicy, nauczyciele, służba zdrowia i wszyscy inni pracownicy, bez względu na to, kto sprawuje władzę w kraju, oczekują pomocy w obronie ich słusznych praw. Tu nie może zabraknąć „Solidarności”.
Kierujący Związkiem Janusz Śniadek, a później Piotr Duda, starali się jak mogli realizować te wskazania Papieża, ale w istniejących układach politycznych (rządy Platformy Obywatelskiej) obrona ludzi pracy przynosiła niewielkie rezultaty.
Do dziś NSZZ „Solidarność” jest największą organizacją społeczną w kraju (ok. 700 tys. członków), która wywiera istotny wpływ – choć cały czas niedostateczny -na świat polityki i życie społeczno – gospodarcze.
Jeżeli potrafimy wrócić do etosu z lat 1980 – 1981 i pamiętać, że w rękach każdego z nas jest los Polski i że każdy choćby na małą skalę może odwrócić bieg wydarzeń, to musimy zrobić coś na miarę własnych sił
i możliwości.
WYSTARCZY CHCIEĆ I SIĘ ODWAŻYĆ !
Opracował Kazimierz Rozenbeiger
Członkowie Stowarzyszenia Solidarni w Jaśle popierają ideę
budowy Łuku Triumfalnego Bitwy Warszawskiej 1920 r.
W dniach 19 i 20.09.2015 r. odbyła się na Jasnej Górze 33. Ogólnopolska Pielgrzymka Ludzi Pracy. Relacja z tej pielgrzymki tutaj:
Pielgrzymka Ludzi Pracy 2015-09-19
Wzorem naszym bł. ks. Jerzy Popiełuszko 2015-09-20
